علاوه بر این ، چندین دانشگاه دستگاه دستی به نام iOLab را در نظر گرفته اند که برای هر ترم 50 دلار اجاره داده می شود. با استفاده از آن ، دانش آموزان می توانند مغناطیسی ، شدت نور ، شتاب ، دما ، گرانش و فشار اتمسفر را اندازه گیری کرده و آزمایشات اساسی فیزیک را در خانه انجام دهند. ماتس سلن ، مخترع و فیزیکدان iOLab در دانشگاه ایلینوی ، Urbana-Champaign می گوید: "آنها دوست دارند که ما به آنها اعتماد داریم و فقط به آنها دستورالعمل نمی دهیم."

لواندوفسکی و همکارانش از مربیان و دانشجویان فیزیک در مورد تجربیات خود نظرسنجی کردند و یافته های خود را در 2 ژوئیه در arXiv ، سرور پیش چاپ فیزیک قرار دادند. پاسخ دهندگان گفتند که آزمایشگاه های آنلاین هنگام پایان دادن به پروژه ها بهترین عملکرد را دارند و جلسات کلاس آنلاین نیز کوچک نگه داشته می شوند. آنها از مشکلات فنی ، دسترسی نابرابر دانش آموزان به اینترنت و مواد و زمان آمادگی بیشتر برای دانشجویان و مربیان شکایت داشتند. لواندوفسکی می گوید ، اما آنها گزارش دادند که می توانند بیشترین اهداف اصلی را یاد بگیرند ، حتی اگر "موارد زیادی وجود دارد که ما نمی توانیم آنها را در آزمایش های از راه دور تکرار کنیم" ، مانند ساخت اتاق های خلاuum یا تجهیزات عیب یابی.

برخی از موسسات در بهار امسال تصمیم گرفتند که مجازی این کار را انجام ندهد. آزمایشگاه بیولوژیک دریایی (MBL) در وودز هول ، ماساچوست ، به سادگی دوره های تابستانی خود را لغو کرد. مدیر Nipam Patel می گوید: "دوره های MBL به دلیل شدت عملی بودن آزمایشگاه در جهان مشهور هستند." دانشجویان ساعتهای طولانی را با اساتید معروف می گذرانند و پروژه های خود را با استفاده از ارگانیسم های جمع آوری شده محلی انجام می دهند. "ما احساس کردیم تکرار این تجربیات به عنوان یک دوره آزمایشگاه مجازی بسیار دشوار است."

سایر موسسات ترکیبی از آزمایشگاه های حضوری و مجازی را امتحان می کنند. Suely Black ، کرسی شیمی در دانشگاه ایالتی نورفولک ، انتظار دارد که فقط نیمی از دانشجویان او هر هفته در آزمایشگاه باشند ، در حالی که نیمی دیگر در کلاس های آنلاین تجزیه و تحلیل داده ها و نوشتن گزارش ها خواهند بود. وی می گوید: "این بحران باعث شده است كه ما به طور انتقادی تری فعالیت هایی را كه دانشجویان باید در محیط آزمایشگاه تجربه كنند ، ارزیابی كنیم."

به همین ترتیب ، این پاییز ، دانشجویان شیمی آلی در دانشگاه میشیگان (UM) ، آن آربور ، در گروه های کوچک به آزمایشگاه می چرخند و به همه تجربه عملی می بخشند. تجهیزات حفاظت شخصی برای این دوره استاندارد است و تمام کارها روی هودهایی با تبادل هوا عالی انجام می شود ، بنابراین کاتلین نولتا ، بیوشیمی دان UM می گوید: "آنها واقعاً کاملاً محافظت می شوند."

Storksdieck ، مدافع یادگیری آنلاین ، ارزش بوی بخار یا استفاده از پیپت را زیر سوال می برد. وی می گوید: "ما باید س askال کنیم که آیا همه کارهایی که تاکنون انجام شده عالی بوده است؟" دومینیک دوراند ، مهندس پزشکی پزشکی در دانشگاه Case Western Reserve ، می گوید پس از اینکه 5 سال پیش برنامه کارشناسی ارشد مهندسی پزشکی را بصورت کاملاً آنلاین قرار داد ، به این نتیجه رسید که حل مشکلات مهمتر از تجربه عملی است. و اریکا زاولتا ، بوم شناس ، از دانشگاه کالیفرنیا ، سانتا کروز ، فکر می کند دوره های مجازی کار میدانی را برای دانشجویان بیشتری باز می کند. وی اضافه می کند: "مواردی وجود دارد که می توانید بصورت آنلاین انجام دهید و به صورت حضوری نمی توانید انجام دهید" ، مانند بازدید از مکان های بیشتر از حد ممکن با رانندگی.

حتی در این صورت ، هندسچی ابراز تاسف می کند که دانشجویان زمین شناسی او 12 ساعت در روز تعامل همه جانبه با یکدیگر و اعضای هیئت علمی قبلی کلاس های گذشته را نخواهند داشت. ناتالی وایت ، دانشجوی ارشد در UNH که سال گذشته دوره مور را در اپلدور گذراند ، موافق است: "وقتی در جزیره قدم می زنید ، تمام وقت در میان نیست و می توانید سوالات بدیهی بپرسید." جزیره اپلدور منبع برخی از خاطرات خوب او است. "من فکر می کنم آنها جامعه را از دست می دهند."

* تصحیح ، 16 جولای ، 4:40 بعد از ظهر: این داستان برای اصلاح جنسیت Suely Black به روز شده است.

  موضوعات مرتبط:

برچسب ها : ,